آب در هاون کوبیدن

روزی یکی از مأموران متوجه رفتار غیر عادی مهدی هاشمی، هنگام استفاده از دستشویی شد. او متوجه شد که مهدی هاشمی چیزی را در سوراخی که زیر دستشویی بود قرار داد. آن نامه ای کوتاه بود که در تکه کاغذی خطاب به «رضا مرادی» (یکی از هم دستان مهدی هاشمی در ماجرای قتل و آدم ربایی) نوشته شده بود...

به گزارش بولتن ماجرای باند مهدی هاشمی و جنایاتی که گروه او تحت پشتیبانی خاصه منتظری انجام می دادند هنوز به درستی برای مردم روشن نشده است. آیت الله محمد محمدی ری شهری که در آن زمان به عنوان وزیر اطلاعات خدمت می کرد حرف های ناشنیده زیادی از چگونگی پیگیری این پرونده دارند. به یک نمونه از آن اتفاقات جالب توجه کنید:

در فضای پدید آمده در اثر مصاحبه مهدی هاشمی و نامه آقای منتظری به امام که تقاضا کرده بود «و لو بلغ ما بلغ» به اتهامات رسیدگی شود، طبعا زمینه بازجویی از متهمان این جریان تقویت شد، همه اتهام های مهدی هاشمی که در نامه مورخ 29/7/1365 اینجانب وجود داشت به استثنای بند دوم آن، یعنی «قتل و آدم ربایی پس از پیروزی انقلاب» به اثبات رسید، اما مهدی هاشمی در این مورد به هیچ وجه حاضر به همکاری نبود. دلائل و قرائن اطلاعاتی وقوع چنین جرمی را تأیید می کرد و در صورت اثبات آن می توانست چهره واقعی مخوف جنایتکارانی را که خود را در پشت قائم مقام رهبری پنهان کرده بودند بیش از پیش آشکار نماید اما تلاش بازجویان برای کشف این جنایت بی نتیجه بود. در واقع مهدی هاشمی با همه توان تلاش می کرد که با اظهارات خود در مورد سایر اتهامات مربوط به پیش ار پیروزی انقلاب اسلامی وزارت اطلاعات را فریب دهد تا جنایات پس از پیروزی انقلاب در بوته ابهام بماند و این همان نکته ای بود که امام خمینی با فراست الهی از چگونگی اظهاراتش دریافته بود.

جریان بازجویی مجددا به رکود آزار دهنده دچار شده بود که عنایت الهی به کمک آمد و موجب شد حادثه ای کوچک، بن بستی بزرگ را باز کند و پرده از راز رویدادی هولناک و جانخراش بر دارد:

روزی یکی از مأموران متوجه رفتار غیر عادی مهدی هاشمی، هنگام استفاده از دستشویی شد. او متوجه شد که مهدی هاشمی چیزی را در سوراخی که زیر دستشویی بود قرار داد. آن نامه ای کوتاه بود که در تکه کاغذی خطاب به «رضا مرادی» (یکی از هم دستان مهدی هاشمی در ماجرای قتل و آدم ربایی) نوشته شده بود.

کشف این رابطه و آگاهی از مفاد آن نامه و نامه های بعدی، بهترین سرنخ برای حل معمای مهدی هاشمی و فجایع او شد. مکاتبات این دو مدتی ادامه داشت. موضوع اصلی این ارتباط، تبادل اطلاعات درباره بازجویی، موارد اعتراف شده، موارد مکتوم، دعوت به سکوت در موارد افشا نشده و جلوگیری از احساس تنهایی بود. آن دو در آن شرایط به شدت به دنبال پناهگاهی می گشتند تا در توفان عقوبت به آن پناه برند. و خانه عنکبوت به راستی که سست ترین خانه هاست.

برای این که پیام های رد و بدل شده در این مکاتبات قابل استفاده بمانند هر یک از آنها، بر روی ورقه ای رونوشت و تنظیم و نگهداری می شد. این اوراق به تدریج زیاد شدند و پرونده نسبتا قطوری از آنها تشکیل شد.

اینک به دو نمونه از این نامه ها که پرده از ماجرایی هولناک برداشت توجه فرمایید. گفتنی است که طرف خطاب در این نامه ها، رضا مرادی است:

1- «این یک خبر خوش احتمالی است؛ زیرا چند احتمال وجود دارد: یکی اینکه واقعا فریب خورده باشند و حرف هایمان را باور کرده باشند. دیگر اینکه چون من به آیت الله منتظری خبر داده ام که دارند مرا شکنجه می کنند بعید نیست آقا اقدام کرده باشند و احتمال هم هست که یک دام باشد. در هر صورت روحیه ام خیلی خوب است و جبران مطالبی که در نامه صبح برایت نوشته بودم کرد. هر چند جنابعالی خیلی اطلاعاتی برخورد کرده بودید ولی ما لای سبیل گذاشتیم و یک آدرس ناقصی که داشتیم دادیم به رفیقمان تا ببینیم چه می شود.

در مورد رفیق قد بلند، شماره اتاقش، پهلوی همان جایی است که قبلا شما بودید و من یک نامه برایش فرستاده ام تا مفصل جریاناتی که از او خواسته اند را بنویسد. نمی دانم قلم دارد یا نه. حالا چون روابط مان با بازجو خوب شده من تقاضا کرده ام مرا به جای سابقم برگردانند. اگر موافقت کردند و شرفیاب خدمت شما شدیم ارتباطات سهل و آسان خواهد شد.

ضمنا از مسأله سیگار ممنون. منتظر فقره های بعدی آن هستم.

***

2- «ضمنا از قضیه سیگار خیلی متشکرم.

به من گفته اند تکنویس راجع به بچه های سپاه بکنم، مانند شورای فرماندهی و امثال شماها و از امشب، من باید انحرافات شماها را بنویسم.

اگر یکدستی زدند وحشت نکن. من مسائلی از قیبل نزاع فلاورجان، پادگان میمه، مسأله اختلاف با سپاه اصفهان و این قبیل مسائل را برای تو می نویسم. هر مسأله ای داری به اضافه پاسخ سوالات، امشب بنویس بگذار. مکن بعد از نیمه شب بر می دارم.

همین که امانت را گذاردی چند تا سرفه بلند بکن. من بر می دارم.»

  اكبر گنجی ول كن سبزهاي مدعي تقلب نيست و مي گويد كساني كه وي را به خاطر ترديد و ادعاي تقلب مورد هجمه و تخريب قرار داده اند، به روش سركوب سازمان مجاهدين خلق (منافقين) عمل كرده اند. اين در حالي است كه گنجي از دوره اصلاحات تاكنون خود به همين روش عمل مي كند.

گنجي كه جزو 5 عضو اتاق فكر فتنه سبز در خارج (حلقه جرس) است، در مقاله اي نوشت: گروهي از سبزها مدعي اند ميرحسين موسوي در انتخابات برنده شد حالا اگر كسي بپرسد دلايل اين مدعا چيست، گويي اسطوره اي را زير سوال برده است. اگر چنان قرائن و شواهدي براي اثبات مدعا وجود ندارد، اين ادعا اخلاقاً پذيرفتني نيست. شيوه نپذيرفتن خطا شيوه سازمان مجاهدين خلق است كه حتي حاضر نيستند خطا بودن عمليات فروغ جاويدان يا انقلاب ايدئولوژيك را بپذيرند. آيا وظيفه سبزها اين است كه همه كارهاي انجام شده به اسم جنبش سبز را درست بخوانند و مانند سازمان هاي چريكي، حزب توده و ديگران، هر ناقدي را به رژيم وصل كنند؟ آيا سبزها كميته مركزي و دفتر سياسي دارند كه براساس «حقايق محض» بر ساخته حزب پيشرو، افراد را طرد و حذف كنند؟ اين مالكيت از كجا آمده است؟

وي همچنين از ماهيت نامه جعلي منتشره در سايت جرس كه طي آن ادعا شده بود رئيس قوه قضائيه نامه استعفا و اعتراض به رهبري نوشته، پرده برداشت و نوشت: خطر تكرار روش هاي شكست خورده غيراخلاقي را نبايد دست كم گرفت. چگونه كساني به خود اجازه مي دهند به نام صادق لاريجاني به ]آيت الله[ خامنه اي نامه بنويسند و آن را منتشر سازند؟ آخر صادق لاريجاني داراي كدام سابقه است كه توان نوشتن چنان نامه هايي را داشته باشد؟ نكند صادق لاريجاني به آيت الله منتظري ديگري تبديل شده است؟ مگر غير از اين است كه در سركوب سبزها دقيقاً همان كاري را كرد كه نظام ميخواست؟

دروغ نوشتن، محدود به نوشتن نامه جعلي براي صادق لاريجاني نبوده و نيست. در سفر رهبري به قم هم دروغ هاي بسياري بافته و ساخته شد كه يكي تكذيب شد؛ از لغو سفر به قم تا عدم ديدار مراجع تقليد. آخر در حوزه هاي علميه چه ظرفيت مخالفت با رژيم اسلامي وجود دارد؟ اگر رژيم جمهوري اسلامي نباشد، وضع روحانيت و حوزه ها بهتر از اكنون خواهد بود؟ پس اين چه ادعايي بود؟ چگونه مي توان در مذمت دروغگويي نوشت و همزمان ده ها دروغ گفت؟
 

ملاقات اخير كروبي با موسوي (در خانه موسوي) و ادعاي اين كه «موسوي در اقدامي انقلابي حصر را شكسته و كروبي را با ماشين خود به درون خانه برده»، اسباب ترديد و تمسخر را در محافل حامي فتنه سبز فراهم كرد.

«عليرضا- ر» از عناصر فراري در اين باره نوشت: «موسوي در يك اقدام انقلابي» (؟؟؟)... بامزه بود! دو انقلابي ضد انقلاب به طور انقلابي پائين تر از انقلاب با هم ديدار كردند و سايت ها نوشتند كه موسوي در «يك اقدام انقلابي» سوار ماشين شخصي اش شد، ناگهان از خانه بيرون زد و.... و خلاصه طي اين حركت «انقلابي» موسوي حصر خانگي كلا شكسته شد. اين كه چرا موسوي اقدام نمي كند، وقتي اقدام بكند همچنان «انقلابي» عمل مي كند البته مسئله اي است مشخص. ولي اينجا اين سؤال پيش مي آيد كه چرا اينهمه روحيه و اقدامات انقلابي موسوي فقط اينجور جاها فوران مي كند؟

نويسنده سايت خودنويس آنگاه 3 احتمال طنزآلود را مطرح كرده است: 1. موسوي در حالت معمول پسر خوبي است. انقلابي هم هست. كاريش نداشته باشي نهايتا همان مي نشيند ماهي يك بيانيه مي نويسد با كسي هم كاري ندارد. ولي همچي كه عكس زنش را نشان بدهي يا مهمان را از دم در خانه اش راه ندهي يا به هر شكلي ماجرا شخصي بشود همين پسر خوب ناگهان «در يك اقدام انقلابي» يك كارهايي مي كند كه همه كف لمه مي كنند. در مجموع براي اين كه موسوي يك تكاني به خودش و جنبش بدهد كافي است يك كاري بكنيد كه يك ماجرايي براي شخص خودش پيش بيايد. الباقي را ماشالا خودش انقلابي است و استاد!

2. تا جايي كه ما بلديم حصر خانگي به يك چيزي مي گويند كه طرف نتواند با كسي رفت و آمد داشته باشد. اگر كروبي كه خودش حصر خانگي است مي تواند لااقل تا دم خانه موسوي برود چرا موسوي كه اقدامات انقلابي هم بلد است نمي تواند برود دم خانه كروبي؟ البته كتك خور موسوي مثل كروبي ملس نيست ولي آن روزي كه ريختند ديوار خانه كروبي را آوردند پايين، عالم و آدم رفتند منزل كروبي همين موسوي همين جايي كه الان نشسته همچنان نشست و طبق روال طي يك بيانيه كوبنده اين اقدام را مثل بقيه اقدامات محكوم كرد.

3. در مجموع اگر يك نفر به موسوي يادآوري بكند كه رهبر يك جنبش اعتراضي است نه يك اعتراض به هر ماجراي شخصي من خيلي ممنون مي شوم. كروبي كاپيتان اين جنبش است. حركت بدون توپ مي كند، پاس گل مي دهد، از تله آفسايد به راحتي فرار مي كند، هزار تا كار ديگر بلد است بكند ولي كسي نيست كه ضربه تمام كننده را بزند. در حال حاضر اگر موسوي را از وسط زمين برداري ببري وسط تماشاچي ها يا حتي بيرون استاديوم بنشاني هم باز احوال بازي توفير زيادي نمي كند چه بسا كه بازي روانتر هم بشود. آقاي موسوي! بغير از مسائل مربوط به دم خانه و توي خانه ات چه راهي براي پيش بردن جنبش داري؟ به قول كروبي دوتاشو بگو!

خودنويس درپايان يادآور شده است: آقايان سايت هاي سبز! شما سايت خبري- تحليلي- سياسي هستيد، نشريه طنز نيستيد كه وقتي مي نويسيد موسوي «در يك اقدام انقلابي» سوار ماشينش شد رفت سر كوچه آدم خنده اش مي گيرد. به خدا خبر را جور ديگري هم مي شود بولد كرد، نخندانيد ما را!
يادآور مي شود كروبي و موسوي در ديدار «انقلابي»! مورد اشاره با نبوغ منحصر به فردي! خود را پشت عنوان ملت مخفي كرده و گفته اند: به مصلحت نيست بين صفوف ملت تفرقه ايجاد كنيم و ده ها ميليون نفر از معلمان و كارگران، دانشجويان و اساتيد را خس و خاشاك يا ميكروب و فتنه گر بناميم.